ارزیابی دو روش هماگلوتیناسیون غیرمستقیم در تشخیص لیستریوز و مقایسه آنها با روش ایمونوفلورسانس غیرمستقیم
نویسندگان
چکیده
گرچه تشخیص لیستریوز می تواند با کشت نمونه و جداسازی باکتری صورت گیرد ولی به دلیل وقت گیر بودن، راندمان پایین ناشی از تعداد کم باکتری و مشکل در تشخیص افتراقی از سایر باکترها در بسیاری از آزمایشگاه ها از این روش به طور معمول استفاده نمی شود. در مقابل، روش های سرولوژیک مختلفی به علت سرعت، مقرون به صرفه بودن و سهولت در تشخیص لیستریوز به کار گرفته می شود. در این مطالعه روش هماگلوتیناسیون غیرمستقیم (iha) با استفاده از فراکشن i حاصل از ژل کروماتوگرافی آنتی ژن خام حاصل از سونیکاسیون پیکر باکتری و همچنین iha به روش پاتل طراحی و حساسیت و ویژگی آنها در تشخیص لیستریوز با روش ifa که معمول ترین روش در آزمایشگاه ها می باشد، مقایسه شد. مواد و روش ها: در این مطالعه، 207 زن مشکوک به لیستریوز مراجعه کننده به دانشکده بهداشت دانشگاه تهران که حداقل یک سابقه سقط جنین داشتند از نظر آنتی بادی های ضد لیستریا مونوسیتوژن به روش ifa تحت بررسی قرار گرفتند. از بین این افراد دو گروه انتخاب شدند، گروه اول شامل 96 نفر بودند که با روش iha با آنتی ژن محلول در فراکشن i در مقابل 51 فرد نرمال به عنوان شاهد که هیچ سابقه ای از لیستریوز نداشتند، تست شدند. گروه دوم شامل 82 نفر بودند که با روش iha پاتل در مقابل 56 فرد نرمال به عنوان شاهد که هیچ سابقه ای از لیستریوز نداشتند، مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: در روش ifa (با حساسیت 70% و ویژگی 50%)، 83.5% افراد مورد مطالعه مثبت بودند. این بررسی نشان داد که آنتی ژن خام لیستریا و هیچ یک از سه فراکشن آنتی ژن محلول برای انجام تست iha مناسب نیستند؛ اما با آنتی ژن تهیه شده به روش پاتل و روش iha پاتل تمام افراد تست شده تیترهای مثبت 1/4 تا 1/256 را نشان دادند که حساسیت و ویژگی آن نیز به ترتیب 36% و 94% به دست آمد. نتیجه گیری: تا زمان معمول شدن روش های جدیدتر تشخیصی، توصیه می کنیم تست ifa و iha پاتل به دلیل ویژگی بالا به طور هم زمان جهت غربالگری انجام شود.
منابع مشابه
ارزیابی دو روش هماگلوتیناسیون غیرمستقیم در تشخیص لیستریوز و مقایسه آنها با روش ایمونوفلورسانس غیرمستقیم
گرچه تشخیص لیستریوز می تواند با کشت نمونه و جداسازی باکتری صورت گیرد ولی به دلیل وقت گیر بودن، راندمان پایین ناشی از تعداد کم باکتری و مشکل در تشخیص افتراقی از سایر باکترها در بسیاری از آزمایشگاه ها از این روش به طور معمول استفاده نمی شود. در مقابل، روش های سرولوژیک مختلفی به علت سرعت، مقرون به صرفه بودن و سهولت در تشخیص لیستریوز به کار گرفته می شود. در این مطالعه روش هماگلوتیناسیون غیرمستقیم (...
متن کاملارزیابی قدرت روش های الیزای نقطه ای (Dot-ELISA)، ایمونوفلورسانس غیرمستقیم (IFS) و هماگلوتیناسیون غیرمستقیم (IHA) در تشخیص کیست های هیداتیک کبدی و ریوی انسان
سابقه و هدف: با توجه به میزان شیوع کیست هیداتیک در کشور و عدم کارآیی لازم برخی از آزمون های سرولوژیک رایج در کشور جهت تشخیص آلودگی به کیست، این مطالعه به منظور ارزیابی قدرت آزمون های الیزای نقطه ای (Dot-ELISA)، ایمونوفلورسانس غیر مستقیم (IFS) و هماگلوتیناسیون غیر مستقیم (IHA) ریوی در تشخیص کیست های کبدی طی سال 1376 در تهران انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر به روش کارآزمایی بالینی از نوع تش...
متن کاملارزیابی روش های لاتکس آگلوتیناسیون و هماگلوتیناسیون غیرمستقیم در تشخیص دیکروسلیوزیس گوسفند
زمینه مطالعه:ترماتود دیژن دیکروسلیوم دندریتیکوم انگل کبد، مجاری صفراوی و کیسه ی صفرای پستانداران خصوصاً نشخوارکنندگان است که با استفاده از روش های ایمنی شناسی می توان به تشخیص زود هنگام آلودگی اقدام نمود.هدف: مقایسه آگلوتیناسیون لاتکس و هماگلوتیناسیون غیر مستقیم در تشخیص آنتی بادی ضد دیکروسلیوم دندریتیکوم در سرم گوسفندان آلوده بود. روش کار: پس از جداسازی انگل های زنده از کبد 50 راس گوسفند آلوده،...
متن کاملارزیابی قدرت روش های الیزای نقطه ای (dot-elisa)، ایمونوفلورسانس غیرمستقیم (ifs) و هماگلوتیناسیون غیرمستقیم (iha) در تشخیص کیست های هیداتیک کبدی و ریوی انسان
سابقه و هدف: با توجه به میزان شیوع کیست هیداتیک در کشور و عدم کارآیی لازم برخی از آزمون های سرولوژیک رایج در کشور جهت تشخیص آلودگی به کیست، این مطالعه به منظور ارزیابی قدرت آزمون های الیزای نقطه ای (dot-elisa)، ایمونوفلورسانس غیر مستقیم (ifs) و هماگلوتیناسیون غیر مستقیم (iha) ریوی در تشخیص کیست های کبدی طی سال 1376 در تهران انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر به روش کارآزمایی بالینی از نوع تش...
متن کاملمقایسه قدرت دو روش الیزا و ایمونوفلورسانس غیرمستقیم و روش های انگل شناسی در تشخیص آلودگی به استرونژیلوییدس استرکورالیس در بیماران دیالیزی و پیوند کلیوی
سابقه و هدف: آلودگی به استرونژیلوییدس استرکورالیس در بیماران دیالیزی و پیوندی به دلیل توانایی در ایجاد بیماری های کشنده از اهمیت ویژه ای برخوردار است. عدم وجود علایم اختصاصی بالینی را در مبتلایان به استرونژیلوئیدیازیس با مشکلات فراوانی روبرو ساخته است و به منظور تعیین قدرت روش های الیزا و ایمونوفلورسانس غیر مستقیم در تشخیص این آلودگی، تحقیق بر روی مراجعه کنندگان به بیمارستان ها برای عمل دیالیز ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
کومشجلد ۳، شماره ۳، صفحات ۱۲۳-۱۲۹
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023